Gülçiçek’in kedisi Siyami, ağacın yüksek bir dalında oturuyor. Yaladığı patileriyle hiç durmadan yüzünü yıkıyor. Anne sıçan ve yavruları yuvalarını terk ediyorlar.

Sıçanlar, “Burada daha fazla kalamayız.” derler. “Derimiz öyle iğneleniyor ki!”. “Hadi eve gidelim Gülçiçek.” der Siyami. Ben de kaşınıyorum.”